No i co teraz? Było i minęło. Znów zacznie się pora roku, w której opadające liście zaczną wywoływać frustracje. Spadki temperatur, poranny obowiązkowy szlafrok i tęsknota za latem w ciemnościach o poranku – nieeeeeee…. Tylko ludzie o naturze poetów lubią jesień. Wynika z tego , że nie jestem następnym wcieleniem Mickiewicza. Mam jednak w sobie
Spojrzałem na kalendarz – nie wygląda to dobrze. Cyfry jakieś takie pozmieniane, miesiące też brzmią inaczej. Dziwne to uczucie wracać po tak długim czasie- ale wracam. Nie wiem dlaczego nie rysowałem, przecież to kocham, a mimo to od ponad ośmiu miesięcy nie narysowałem kompletnie nic. Dziwne i dla mnie i dla ludzi, którzy mnie znają.
I znów raz na jakiś czas aktualizacja- w dłuższej chwili nierysowania, pora na małe porządki i wrzucenie kilku rysunków tam gdzie ich miejsce. Jak widać, tematy różne, przemyślenia luźne ale dotykające rzeczywistości- bo dotykamy jej codziennie, więc dlaczego rysunki nie miały by robić tego samego. Zapraszam zatem, może odnajdziecie coę również dla siebie. Pozdrawiam i
Dawno nie wrzucałem szczegółów rysunku, ale że okazja jakby lekko inna bo i technika też trochę inna to postanowiłem, że wrzucę kilka slajdów i powiększeń. Całość wykonana na papierze do akwareli, mocnym, sztywnym i gruby, przez co zarówno szkicowanie ołówkiem jak i prowadzenie pióra i pędzla z tuszem wygląda nieco inaczej. Papier ten dość szybko
I czas na kolejną porcję rysunkowego torciku. Wiele warstw i smaków, nie za słodki – czasami gorzki, z delikatną polewą sarkazmu i nihilizmu. Nie poradzę nic na taki styl – rysuję wyładowując swoje frustracje i przelewam na papier to co w głowie urośnie już do takiego stopnia, że samo wyjść chce na światło dzienne. Biorę
Jak już się wpadnie w wir rysowania to ciężko z niego ot tak po prostu się wydostać. Z nadmiarem weny jest prostu tak, że trwa i choćbym nie wiem jak się starał, zmienić ten dziwny stan i np. uspokoić się trochę, przestać wszędzie dostrzegać tematy na rysunki satyryczne, to po prostu nie potrafię. Równie trudno
Drodzy sąsiedzi- „metoda na wnuczka” to nie jedyny sposób oszukiwania osób starszych . To całe mnóstwo sposobów- począwszy od sprzedaży polis, sprzedaży fałszywych książek telefonicznych, wyłudzania pieniędzy pod pozorem kontroli gazu czy zawierania umowy na prąd, a skończywszy na metodach, na które jeszcze nazw nie wymyślono, a że fantazja ludzka nie zna granic, to pewnie
Patrzę i widzę, słyszę i słucham, czytam i rozumiem – mam wrażenie, że świat, Europa, Polska, człowiek…osiąga pewne apogeum wszechobecnego kurestwa – zaczyna mnie to lekko przerażać – dziś satyra z dużą dawką refleksji nad życiem. Pozdrowienia i jak zwykle zapraszam do polubienia profilu na FACEBOOKU – warto ; ) https://www.facebook.com/LEH.SATYRYCZNIE/ Oczywiście zapraszam również na
Przyznam się bez zbędnych przesłuchań, tak od razu- mój język śląski jest kaleki, i nawet nie będę próbował klecić zdań w tym języku. Nie zmienia to jednak faktu, że urodziłem się na śląsku i chcąc nie chcąc osłuchuję się od dziecka, czasami próbując mówić, jeśli tylko trafię na odpowiedni grunt, środowisko, w którym Ślónsko godka
#PORNOHOLIK – tak to się będzie nazywało, z hashtagiem z Instagrama gdzie również zapraszam na mój profil. Wpadł mi do głowy pomysł na mini serię rysunków innych niż te, które rysowałem do tej pory – będzie w kwadracie, będzie bez skomplikowanego kolorowania, ale z treścią dającą do myślenia ( przynajmniej w większości wypadków 🙂 )
Dziś nie sposób o tym nie mówić, nie sposób włączyć jakiegokolwiek medium, żeby ktoś nie komentował, nie wypowiadał się, nie zdawał relacji na żywo…. Taki czas, trudny i niepokojący, rodzący obawy i lęki, dający do myślenia o przyszłości swojej, Polski, Europy , a może nawet świata. No cóż, jeszcze nie ma możliwości przeprowadzenia się np.
Choć na ilustracji widzimy kolarza po przejściach, dialog który ma miejsce między starszym a młodszym pokoleniem można przerobić na potrzeby każdej sytuacji. Takie czasy, zilustrowane jedynie na przykładzie, że dziś chcemy wszystkiego szybciej, więcej i bez wysiłku. Gdzieś po drodze naszego życia wmówiono nam, że nie tylko szacunek ale i rzeczy materialne możemy mieć szybko
Tym razem z okazji- bez żadnej okazji. Choć w zasadzie to na urodziny. Wstałem, pomyślałem i narysowałem na fali zaangażowania w odkrywanie nowych możliwości i pokładów drzemiącej we mnie energii. Mniejsza o szczegóły, ważne że zmutowany portret pewnego fotograficznego pasjonata mógł ujrzeć światło dzienne na szerokich wodach internetu. Pozdrowienia LEH. P.S. Zapraszam do skromnej galerii
Dzisiaj odrobina odgrzanego kotleta w nowej wersji, z nowym motto, z nowym podejściem do nadchodzącego weekendu. Piątek kontra poniedziałek. Radość kontra żal – tak co tydzień. No chyba , że ktoś przeżywa imprezę z soboty na piątek- ale to już wyższa szkoła jazdy. A dla tych co obudzą się w sobotę w nie najlepszej kondycji,
Spoglądając za okno, próbowałem sobie w jakiś sensowny sposób wytłumaczyć, w jakim celu lato odeszło tak gwałtownie – czy było mu źle z nami wszystkimi? Czy przeszkadzały komuś rowerowe przejażdżki w rozpiętej koszuli? Czy przeszkadzał komuś szum fal morskich, które chłodziły spragnionych chłodu turystów?
