Ten rysunek wymaga osobnego wpisu. Dlaczego – bo tak 🙂 Rozśmieszył mnie jeden z komentarzy pod wpisem na Facebooku, w którym ktoś w pierwszej reakcji zadał sobie pytanie – a skąd ja kurde niby mam wziąć kredki w ubikacji? No właśnie – pokolorujcie sobie pień drzewa- nie zawsze trzeba być w pełni wyposażonym np. w
No i co teraz? Było i minęło. Znów zacznie się pora roku, w której opadające liście zaczną wywoływać frustracje. Spadki temperatur, poranny obowiązkowy szlafrok i tęsknota za latem w ciemnościach o poranku – nieeeeeee…. Tylko ludzie o naturze poetów lubią jesień. Wynika z tego , że nie jestem następnym wcieleniem Mickiewicza. Mam jednak w sobie
Idzie nowe, a za nim delikatnie kroczy stare, w lekkiej aurze wspomnień, nauki na przyszłość, ludzi którzy odeszli, których znaliśmy bezpośrednio- tych najbliższych, ale i artystów znanych w ten nieco inny, bardziej duchowy sposób, tych którzy mieli wpływ na nasze życie, zupełnie nieświadomi pełnionej roli. Idzie nowe, z nowymi nadziejami , budujące i silne w
Drodzy sąsiedzi- „metoda na wnuczka” to nie jedyny sposób oszukiwania osób starszych . To całe mnóstwo sposobów- począwszy od sprzedaży polis, sprzedaży fałszywych książek telefonicznych, wyłudzania pieniędzy pod pozorem kontroli gazu czy zawierania umowy na prąd, a skończywszy na metodach, na które jeszcze nazw nie wymyślono, a że fantazja ludzka nie zna granic, to pewnie
Zmiany, zmiany, zmiany Nie napiszę nic więcej – narysuję tylko, bo piszą już wszyscy, a moje ołówki same do rąk wchodzą …
Patrzę i widzę, słyszę i słucham, czytam i rozumiem – mam wrażenie, że świat, Europa, Polska, człowiek…osiąga pewne apogeum wszechobecnego kurestwa – zaczyna mnie to lekko przerażać – dziś satyra z dużą dawką refleksji nad życiem. Pozdrowienia i jak zwykle zapraszam do polubienia profilu na FACEBOOKU – warto ; ) https://www.facebook.com/LEH.SATYRYCZNIE/ Oczywiście zapraszam również na
Dziś nie sposób o tym nie mówić, nie sposób włączyć jakiegokolwiek medium, żeby ktoś nie komentował, nie wypowiadał się, nie zdawał relacji na żywo…. Taki czas, trudny i niepokojący, rodzący obawy i lęki, dający do myślenia o przyszłości swojej, Polski, Europy , a może nawet świata. No cóż, jeszcze nie ma możliwości przeprowadzenia się np.
Nie wiem, a może wiem dlaczego- tak chyba wiem. Ilość wszechobecnej politycznej śmieszności przekracza wszelkie możliwe granice. Mam wrażenie, że politycy każdej maści robią sobie z nas jaja. Tyle obietnic, tyle marzeń i wizji a z drugiej strony tyle afer i politycznej prostytucji, że ołówek sam grzeje mi się w rękach. Mogę rysować i rysować,
Czy jestem zdziwiony? Szczerze mówiąc nie wiem co o tym sądzić, z resztą co moje sądzenie zmieni- w zasadzie nic, mogę się jednak zastanawiać dlaczego, znawcy wszystkiego, mający jedynie słuszne zdanie na każdy temat, nie wypowiadają nawet jednego zdania na temat zjawiska, które za chwilę będzie dotyczyć ich bardziej niż in vitro, problem dzieci nienarodzonych,
Były już marynarki z łatami na rękawach, stworzone ze względów praktycznych, dziś stanowią pewien klasyk mody casual. Może warto, wyprzedzając nieco bieg historii, wprowadzić nowe rozwiązania, wyprzedzić modę w kwestii łat na kolanach w spodniach garniturowych. Patrząc na rozwój wypadków, wyniki sondaży, taki zabieg może nomen omen dźwignąć z kolan przemysł odzieżowy i utrwalić standardy
Tydzień bez internetu, tydzień urlopu z gwarancją braku wi-fi i głowa zaczyna odpoczywać. Nie czytamy wiadomości, nie jesteśmy na bieżąco, nie ma PO, nie ma PiS, bo oczywiście wybierając się na urlop najlepiej wybrać się tam gdzie słowa nie możemy zrozumieć w języku miejscowych. Niestety jednak, wracamy. Chcąc nie chcąc, w pracy , w domu,
A ty co zrobisz tym razem, w ten czy następny weekend? Wyjedziesz w góry na rower, na spacer, pójdziesz do lasu odetchnąć świeżym powietrzem, pobiegasz , popatrzysz na przyrodę, wciągniesz w nozdrza zapach kwitnących przy drodze kwiatów? A może nie, może będziesz udawał, że siedzenie przed telewizorem to też życie? Może poddasz się przepełniającej kolorowy
Nie mam czego wyjaśniać i o czym pisać. Nie chodzi tu o niemoc twórczą, ale o zwykłą niechęć do wypowiedzi słowem pisanym. Im więcej czytam mądrych zdań po wyborach prezydenckich, im więcej ich przed wyborami parlamentarnymi, tym bardziej nie chce mi mówić, pisać i zabierać głos w sprawach istotnych. Ale z racji tego, że jednak
Szczerze mówiąc to komentarz jest zbędny. Nie wiem jak reagujecie na jakiekolwiek wiadomości o zbliżających się wyborach prezydenckich, czy też kolejnej debacie, czy też kolejnych doniesieniach o kłamstwach jednego czy drugiego kandydata. Ja już tak bardzo nie mogę , że aż narysowałem coś na ten temat. Oczywiście w zależności od tego kiedy to czytasz, debata
Najpierw jest tak: wszyscy klaskają, witają kwiatami, cieszą się na przejazd wojsk, dekorują czołgi. Przy medialnym szumie i nakręcaniu zwaśnionych stron rośnie morale i chęć do walki. Powołani do służby z lekką obawą ale i z ciekawością idą postrzelać, przeżyć przygodę, bo to nowe znajomości, umiejętności, trochę błota i lekki powrót do dzieciństwa i nieudolnych
